забрана | ж.
Недозволување, забранување нешто да се прави, да се изврши. Сè уште важи забраната за излегување во доцните часови. Тој пиеше многу, и покрај лекарската забрана.
забранет | прид.
Што не е дозволен, што не смее да се прави, да се користи. Забранет влез. Забранета љубов. Забрането пушење.
забрани 1 | св.
Не дозволи да се прави, да се врши нешто. На дечињата им забранија секакво зближување со војските. Му забранил да зборува за нивните трговски работи.
забрани 2 | св.
забраноса | св.
Почне да браносува. Тој ја забраноса нивата.
забранува (се) | св.
Почне да бранува; бранува_1_2 Ветрот го забранува езерото. Благиот ветер лесно ги забранува расцутените дрвја.
забратка | ж.
Шамија, марама што се става на глава и се врзува под брадата. Во дворот се појави девојка со бела забратка на главата. Со тага ги гледал лицата на жените во црни забратки.
забрбешка | св.
брбешка_1_2
забрбори | св.
Почне да брбори; Таа излезе надвор и забрбори со сосетките. Потокот забрбори.
забревта | св.
Почне да бревта; Тој забревта, ослушнувајќи ги чекорите. По патот забревта камион.
