загатне | св.

Наспомне, поткаже нешто оддалеку; навести. Тој загатна нешто, ама јас не разбрав што сакаше да ми каже. Во книгата загатналнеколку моменти од нејзиниот живот.

загиба | св.

Почне да гиба, да пипа некого или нешто. Тој ја загиба мачката со едно стапче.

загине | св.

Изгуби живот. Во таа борба загинале тројца партизани. Тој загина во авионска несреќа.

загинувачка | ж.

Губење живот; загинување.

загипсира | св.

заглавен | прид.

Што е насловен, воведен, почетен. Под овој заглавен збор ги даваме сите изведени зборови од него. Заглавните букви и иницијалите се цртани со боја.

заглави | св.

Стави, вметне, втера нешто во положба од која тешко може да се извлече. Пушката ја заглави меѓу два камена. Тој ја заглавил секирата во тврдото стебло на дабот.

заглавие | ср.

заглавка | ж.

Клин што се забива во рачка, во дршка на секира, во мотика и сл. При работењето ми испадна заглавката од секирата.

загладни | св.

Почне да чувствува глад, му се пријаде; огладне. Од долгото пешачење сите загладневме.