задорица | ж.
задорко | м.
Лице што сака да се задира, да се задева со некого. Тој е голем задорко.
задорлив | прид.
Што има склоност кон задирање, кон задевање. Задорливо момче.
задорничав | прид.
задоцнет | прид.
Што се појавува по вообичаеното, определено време; Задоцнет минувач. Задоцнета грижа. Задоцнета пролет. Задоцнети сигнали.
задоцни | св.
Дојде, стигне подоцна, по определеното време. Брзаше за да не задоцни на училиште. Погледна во часовникот да види колку задоцнил.
задразни | св.
Почне да дразни; Правот ме задразни. Децата го задразнија старецот со своите викотници.
задрапа | св.
Почне да драпа. Девојчето ја задрапа мачката по грбот.
задраска | св.
Почне да драска;
задрдори | св.
Почне да дрдори. Двете жени седнаа заедно и гласно задрдорија.
