зајадливец | м.
Зајадлив човек. Тој беше злобник и зајадливец.
зајадри се | св.
Стане јадро, крупно или појадро, покрупно. Кајсиите се зајадрија.
зајази | св.
Загради нешто со јаз. Зајазија еден дел од дворот.
зајази се | св.
Почне да се јази, да се качува. Се зајази по околните карпи.
зајак | м.
Плашливо диво животно од фамилијата глодачи со долги задни нозе и долги уши; Lepus. Див зајак. Брз како зајак. Лов на зајаци
зајакне | св.
Стане појак, посилен; закрепне (по болест и сл.). Таа зајакна по прележаната болест. Од добрата храна коњите брзо зајакнаа.
зајачарник | м.
Специјално направено место, простор, кафез за одгледување питоми зајаци. Сечеше штици за да направи зајачарник.
зајачи | св.
Почне да јачи, да стенка, да офка; јачи. Тој зајачи и гласно заплака. Зајачи во сонот.
зајачки | прид.
Што се однесува на зајак, што припаѓа на зајак. Зајачко месо. Зајачка дупка. Зајачка каша.
зајачковина | ж.
Вид растение со ишарани листови со пурпурно–црни дамки, светлоцрвени цветови и со ситни, кожести плодови во вид на меур; Colutea arborescens.
