заклава | св.
Почне да клава, да става нешто едно по друго. Заклава на масата разни јадења.
заклан | прид.
Што е со пресечена глава или грклан. Заклано прасе. Заклани пилиња.
заклања се | св.
Почне да се клања. Невестата се заклања.
закласи | св.
Почне да класи. Житата веќе закласија.
заклати | св.
Почне да клати. Таа заклати со главата. Тој ја заклати празната чашка.
заклацка | св.
Почне да клацка; клацка Силниот ветар ги заклацка дрвените капаци на прозорците.
закленѕа | св.
Почне да кленѕа/кленца; Детето закленѕа низ дворот.
заклепа 1 | св.
а) За клепало – почне да клепа, да испушта звук. Клепалата полека заклепаа. б) Почне да удира во клепало; клепа1 Го зеде клепалото и силно заклепа.
заклепа 2 | св.
Почне да клепа, да трепка со очите; Погледна кон него и заклепа со очите.
заклет | прид.
Што е непомирлив, огорчен. Заклет непријател.
