аферим | изв.
Браво!
аферист | м.
Човек што шири, што предизвикува афери.
афинитет | м.
(хем.) Сила на хемиските елементи да се соединуваат меѓу себе.
афион | м.
Едногодишно растение со високо тенко стебло, со крупни листови и со бели, сино-виолетови и црвени цветови; плодовите му се крупни шапки, чушки од кои се добива опиум.
афионар | м.
Човек што обработува афион.
афионов | прид.
Што е од афион. Афионова чушка.
афирмативен | прид.
Потврден, успешен. Одговорот на ова прашање сам по себе е афирмативен.
афирматор | м.
Тој што афирмира некого или нешто, некакви идеи и сл.
афирмација | ж.
Потврда, поткрепа. Крсте ПетковМисирков е голем борец за афирмацијата на македонскиот народ и на неговиот јазик.
афирмира | св. и несв.
Истакне, истакнува; потврди, потврдува. Тој ги афирмираше новите тенденции во македонската ликовна уметност.
