божиќен | прид.

божилак | м.

Виножито, атмосферска појава по дожд; ѕуница. На небото се појави раскошен божилак.

божица | ж.

Женско божество. Античка божица.

божјак | м.

Просјак, питач. Неколкумина божјаци седеа пред црковните порти со испружени раце.

божјачи | несв.

Проси, пита. Тој божјачи пред црковните порти секоја недела.

божји | прид.

(од бог)

божур | м.

Декоративна билка со прекрасни цветови, најчесто црвени, со назабени крупни листови; Paeonia officinalis. Околу бунарот расцветале црвени божури.

божурига | ж.

Булка, божанка; Papaver rhoeas L. Низ нивата цветаа божурики и синчец.