браколомен | прид.
Што растура брак.
браколомник | м.
Тој што растура брак; прељубник. Сите браколомници и распуштеници.
браколомство | ср.
Неверство, прељуба, растурање брак.
бракоразвод | м.
Развод на брак по судски пат.
бракоразводен | прид.
Што се однесува на развод на брак. Бракоразводна парница.
бран | м.
Издигнат дел водена маса што се движи. Големи бранови ги заплиснуваа бреговите на јужните мориња.
брана 1 | ж.
Дрвена направа или железно, запчесто орудие, за претсеидбена површинска подготовка на почвата или за негување на културите по сеењето. Разбивањето на корката на почвата се врши со железни брани.
брана 2 | ж.
Насип, вештачка преграда од земја, од бетон што го спречува течењето, движењето на водена маса до одредена височина. Кај Маврови Анови ќе се крене голема земјена брана.
бранач | м.
браненик | м.
Место каде што е забрането сечење дрвја; забел.
