бранест | прид.
Што има форма, што е во вид на бран. Ридовите се спуштаа бранесто сè до реката. Бранестата земја во подножјето на ридиштата беше изорана и подготвена за сеење.
брани | несв.
а) Чува, штити некого од напад. Комитите го бранеа народот од турскиот аскер. Квачката ги бранеше своите пилиња од јастребот. б) Застапува некого на суд, е негов бранител.
браник | м.
Предмет или дел од предмет што е во функција да брани, да штити. Браник на автомобил.
бранител | м.
Тој што брани од нешто. Бранители на татковината.
бранлив | прид.
Што се однесува на бран, што е како бран. Бранлива нерамнина.
бранов | прид.
Што се однесува на бран. Бранова должина.
брановиден | прид.
Што има облик на бран. Под патот се простираше пространа брановидна ливада. Брановидно движење.
брановит | прид.
Што е во вид на бранови, што има бранови. Брановити коси. Брановито море. Брановита долина.
браноса | св.
Поминува со брана преку орана нива. Тој вчера ја браноса нивата.
бранува | несв.
Предизвикува бранови на голема водна површина. Југот го брануваше езерото.
