бранител | м.
Тој што брани од нешто. Бранители на татковината.
бранлив | прид.
Што се однесува на бран, што е како бран. Бранлива нерамнина.
бранов | прид.
Што се однесува на бран. Бранова должина.
брановиден | прид.
Што има облик на бран. Под патот се простираше пространа брановидна ливада. Брановидно движење.
брановит | прид.
Што е во вид на бранови, што има бранови. Брановити коси. Брановито море. Брановита долина.
браноса | св.
Поминува со брана преку орана нива. Тој вчера ја браноса нивата.
бранува | несв.
Предизвикува бранови на голема водна површина. Југот го брануваше езерото.
бранша | ж.
Гранка во некоја дејност: во трговијата, занаетчиството, индустријата; струка. Луѓето од нашата бранша не дејствуваат на тој начин.
браон | прид.
Кафена боја, нешто што е во кафена боја. Браон палто.
брат | м.
Син во однос на друго или на другите деца од исти родители. Имав јас двајца браќа и една сестра. Постариот брат беше висок и убав човек.
