брилијантски | прид.
Што е од брилијант. Рацете ѝ беа искитени со два брилијантски прстена.
Брисел | м.
Главен град на Белгија.
Британија | и.
брич | м.
Нож за бричење. Дедо ми се бричеше со брич.
бричи | несв.
Отстранува влакна од телото, најчесто од лицето, со брич. Тој ја бричи брадата, а јас не ги бричам ни мустаќите ни брадата.
бришалка | ж.
Крпа за бришење, бришка. Белата бришалка ѝ е префрлена на рамото додека ги мие чиниите.
брише | несв.
Трие по одредена површина со одредена цел, чисти нешто од некоја површина. Таа ја бришеше правта од сликите.
бришка | изв.
Извик со кој некој се брка ‒ бегај. Бришка!
бришка | ж.
Крпа за бришење во кујната. Како со бришка помината куќата, нема ништо.
бриџ | м.
Вид игра со карти.
