белезица | ж.
Накит за на раце, гривна. Тој од џебот извади златна белезица. На панаѓурите се продаваа белезици од модар каучук.
беленка | ж.
Бел знак, белег. По нивите имаше камени беленки. Тој ораше до беленките.
белетрист | м.
Автор на белетристички дела, писател.
белетристика | ж.
Уметничка литература во проза (романи, раскази, новели итн.) и поезија. Оригинална и преводна белетристика.
белец | м.
Припадник на белата раса. Тројцата белци седеа околу огнот. Црнците работеа во продавниците на белците.
белец | м.
Припадник на белата раса.
белешка | ж.
Црта, линија. Стави белешка под прочитаниот текст.
бели | несв.
Прави нешто да стане бело. Билјана платно белеше на Охридските извори. Фабриката ги бели платната со разни хемиски средства.
Белиз | м.
Островска држава во Атлантскиот Океан, Средна Америка.
беликав | прид.
Беликав чад. Беликава фонтана. Беликави мразулци. Беликави камења.
