воздејство | ср.

Дејство, влијание. Творел под воздејство на народната литература.

воздејствува | несв.

Дејствува, влијае. Се напрегал да воздејствува на една заостаната селска средина.

воздив | м.

воздивка | ж.

воздивне | св.

Испушти воздишка (од жал, од копнеж и сл.). Воздивна од умора. Воздивнаа олеснето. Тажно воздивнувал.

воздига | несв.

Дава сила, волја, подига во морална смисла. Песната ја воздига душата. Тој факт нè воздига до смислата на нашето постоење.

воздигне | св.

Истакне, издигне до висок степен. Неговата праведна борба го воздигна до легенда.

воздишка | ж.

Длабоко вдишување или издишување како израз на физичка или душевна болка, тага и сл. Тажна воздишка. Длабока воздишка. Љубовни воздишки.

воздржан | прид.

воздржлив

воздржи се | св.

Се совлада во изразување на своите чувстава и мисли. Се воздржав да не викнам. Се воздржуваше од зборување. Одвај се воздржал да не се насмее.