воздржлив | прид.

Што може, умее да се воздржи. Воздржлив човек. Тој е повоздржлив од мене.

воздух | м.

Невидлива смеса од гасови, главно азот и кислород, што ја сочинува Земјината атмосфера и што ја вдишуваат живите организми. Длабоко го вдишуваше шумскиот воздух. Надвор ја заплисна свежиот утрински воздух.

воздухопловен | прид.

Што се однесува на воздухопловство. Воздухопловна академија. Воздухопловни компании.

воздухопловец | м.

Пилот, авијатичар.

воздухопловство | ср.

воздушен | прид.

Што е од или со воздух. Воздушен балон. Воздушен притисок. Воздушна обвивка. Воздушни струи.

воздушест | прид.

Што е лесен, проѕирен. Воздушест фустан. Воздушеста течност. Воздушести снежинки.

возел | м.

возен | прид.

Што се однесува на возење, на превоз. Возен ред. Возна карта.

вози | несв.

Управува некое превозно средство. Јас го возев големиот камион. Вози чун по езерото.