воодушевен | прид.

Што е возбуден, восхитен, занесен. Беше воодушевен од глетката. Се слушаа воодушевени извици.

воодушеви | св.

Предизвика силна возбуда, занес, восхит. Младиот пијанист со својата изведба ја воодушевил публиката.

воомјази се | св.

воопштен | прид.

Што има општ карактер, што се однесува на нешто општо, заедничко. Ќе донесеме воопштен став. Поставивме некои воопштени барања.

воопшти | св.

воопшто | прил.

Земено општо, како општа појава, без оглед на посебни случаи. Тој пишува за животот на селото воопшто. Уметноста воопшто го облагородува човекот.

вооружен | прид.

Што има, што е снабден со оружје. Вооружена придружба. Вооружени војници.

вооружи | св.

Снабди некого со воени средства, со оружје. Беше празнично облечен и вооружен. Главниот штаб продолжи да ги вооружува четите.

вооружување | ср.

Глаголска именка од вооружи. Започна масовно вооружување на населението.

воочи | св.

Стане свесен за нешто, согледа, забележи; Знаеме да ја воочиме разликата меѓу важните и неважните работи.