втрештен | прид.
Удрен од гром.
втрештеник | м.
Лице што е удрено од гром.
втрешти | св.
Удри, истепа, убие (обично за гром). Куќата ја втрешти гром.
втрча | св.
Дотрча, влезе со трчање. Децата први втрчаа. Во собата втрча девојчето.
втрчне се | св.
Наеднаш се затрча; се стрчне. Се втрчна да отвори. Се втрчна кон нас. Се втрчна уште еднаш.
втури се | св.
Богато роди, се истури од род. Сливите се втурија годинава.
втурне се | св.
Нагло влезе, влета. Радослав се качи на својот коњ и сосе него се втурна во водата. Се втурна во собата.
вудве | прил.
Со едно превиткување, здиплување, да стане двојно, во два слоја. Чаршафите ги дипли вудве, па вучетири и ги внесува внатре. Тој изофка и се свитка вудве.
вудвоса | св.
Направи нешто да биде двојно, удвоено. Го вудвосал јажето да не се скине.
вујко | м.
Мајчиниот брат или братучед. Овој човек ми е вујко, роден брат на мајка ми.
