велигденче | ср.
Општ назив за неколку вида пролетни цвеќиња што цутат околу Велигден.
велик | прид.
Што со своите особини ги надминува другите, што има големо значење. Велики дела. Великиот човек.
Велика Британија | ж.
Име на остров во Атлантскиот Океан.
великан | м.
Човек со исклучително ценети духовни особини, кој извршил големо влијание врз човештвото; значаен, познат, голем човек. Рацин спаѓа меѓу великаните чиешто дело е вградено во најпрогресивните традиции на македонскиот народ.
велико- | претс.
Како прв дел од сложени зборови со придавката велик (великобугарски, великогрчки, великосрбин, великосрпски).
великови | прид.
Само во составот ‒ великови пости;
великодостојник | м.
Човек на висока положба во општеството или хиерархијата. Градски великодостојници. Црковен великодостојник.
великодржавен | прид.
Што е својствен за голема држава.
великодушен | прид.
Што е благороден, несебичен. Тој беше великодушен човек и им помагаше на сите.
великолепен | прид.
Што е многу убав, раскошен.
