вечерник | м.

Ветар што дува навечер. Во сувите лисја зашуме вечерникот. Вечерникот ката вечер јурнува околу полноќ од Маркукуле надолу.

Вечерница | ж.

Ѕвезда што се гледа навечер прва по заоѓањето на сонцето, Венера. На темното модрило на небото се јави Вечерницата, светла и треперлива.

вечерта | прил.

Во таа вечер. Го почести со една ракија и го задржа вечерта на конак дома.

вечерум | прил.

Навечер. Вечерум момите одеа на вода.

вечит | прид.

вечна | ж.

Пекол. Под земјата била вечната, живеалиштето на сотоната.

вечност | ж.

Својство на тоа што е вечно.

вешт | прид.

Што има практика, способност, умеење за лесно и брзо извршување на некоја работа. Вешт мајстор. Вешти раце.

вештак | м.

Специјалист поканет пред суд да даде мислење по одделно прашање од својата струка. Мислењето на вештакот ги потврди сомневањата на судот.

вештачи | несв.

Дава стручно мислење за одредено прашање пред судски орган. Во тој спор вештачеше архитектот Арсовски.