вештачки | прид.

Што не е природен, што се создава, што не се добива по природен пат; Вештачко цвеќе. Вештачки заби. Вештачко ѓубре. Вештачко езеро.

вештер | ж.

Мистично зло суштество, маѓесник, маѓесница. Лоша вештерка.

вештина | ж.

Способност за вршење определена работа со леснотија, брзо и добро; опит, стручност, мајсторство. Вештина на изработка на предмети од дрво.

вештица | ж.

вжарен | прид.

Што е усвитен, загреан до состојба на жар. Вжарено железо. Вжарена печка.

вжари | св.

Усвити, загрее, доведе до состојба на жар. Ковачот го вжари железото и почна да го кове.

вжеже | св.

Станува жежок до усвитеност. Го вжежа каменот и во крпа го стави на болното место да го топли.

вжештен | прид.

Што е многу загреан. Вжештената печка татнеше во малото сопче. Со вжештено железо го бележеа добитокот.

вжешти | св.

Загрее на висока температура. Јулското сонце ги беше вжештило асфалтните улици.

вживее се | св.

Тој имал способност да се вживее во раскажувањето.