вида | несв.
Лекува. Старата видаше од секакви болести со баење и тревки.
видар | м.
Човек што лекува со народски лекови.
видвиделија | ж.
Многу, премногу далеку. Сега сме навистина во видвиделија, преку сино море.
виделен | прид.
Што е сјаен, светол. Ваква виделна ноќ со месечина одамна немало.
виделина | ж.
Светлина. Утринската виделина го проретчуваше мракот над полето. Р Изнесе на виделина ‒ обелодени некоја тајна.
виделниче | ср.
Примитивна светилка на газија, со борина или со свеќа; место каде што се поставува борина или свеќа да гори заради осветлување на просторијата. Бедното виделниче одвај ја осветлуваше собата.
видело | ср.
Светлина. Си заминаа по видело. Се прибира уште со видело и се затвора вкуќи.
виден 1 | прид.
Што се однесува на вид1. Видно поле. Сите звучни и видни халуцинации што се случуваа во пустината имаа фосфоресцентна природа.
виден 2 | прид.
Што е важен, истакнат, значаен. Видни селани му доаѓаа на гости. Видни истражувачи ќе учествуваат на средбата.
видео | ср.
(разг.) Краток филм снимен со помош на видеокамера.
