вала | несв.
Со тркалање преместува, обично тоа што е тркалесто; тркала.
валавец | м.
Растение во вид на зелје со боцкав лист; Eryngium campestre.
валавица | ж.
Направа или објект за валање платно и други ткаенини. Јамболијата уште не беше помината под валавица.
валавичар | м.
Сопственик или работник со валавица.
валавиште | ср.
Место каде што се вала стока или зајаци.
валавка | ж.
валавница | ж.
валалница | ж.
Фабрика или работилница во која се валаат метали заради добивање помала дебелина или определен профил.
Валандово | ср.
Град во Македонија.
валаница | ж.
