глаголи | несв.
Зборува, разговара. Монахот глаголеше молитва.
глаголив | прид.
Што е зборлив, разговорлив. Попот беше глаголив.
глаголица | ж.
Првата словенска азбука, составена од браќата Кирил и Методиј во IX век, којашто содржела 38 букви и на која биле напишани најстарите црковни книги.
глаголски 1 | прид.
Што се однесува на глагол, што содржи глагол. Глаголски прилог. Глаголска именка. Глаголска конструкција.
глаголски 2 | прид.
Што се однесува на глаголица, што содржи глаголица. Глаголски текст.
глад | м.
Чувство на потреба, неопходност од храна. Беше свесен само за онаа прва вистински сетена болка на гладот во својот стомак.
гладен | прид.
Што чувствува глад; ненајаден. Многу сум гладен, од вчера ништо не сум јадел.
гладијатор | м.
Роб или осуденик (во Римското Царство) обучен да се бори со други како него или со диви ѕверови пред публика во голема арена. Лавот и гладијаторот крваво се бореа во арената.
гладиола | ж.
Украсно растение со право високо стебло и цветови на него кои можат да бидат во разни бои; Gladiolus.
гладник | м.
Гладен човек. Јас барав, кутрата, како гладник – залак леб, како жеден – капка вода.
