горичка | ж.
горјанин | м.
Планински човек, шумски човек. Челичните тела на горјаните ги издржаа сите тие тортури и останаа живи.
горко | прил.
Тешко, мачно.
горлив | прид.
Што е жежок, важен, актуелен, итен. Горлив проблем. Горлива тема. Горлива дискусија.
горненец | м.
Планинец, горјанин. Се симнаа горненците на разговор.
горни | прид.
Во топоними – Горни Полог, Горни Сарај; горни крај: а) Дел од куќа; б) Дел од нива.
горник | м.
Горен дел од облека. Го фати за горникот од кошулата и го потегна.
горница | ж.
Вид листопадно дрво, самоник, со издолжени листови, бели цветови и ситни, тркалезни жолтокафеави плодови; дива круша; Pyrus amygdaliformis.
Горно Езеро | ср.
Езеро во Северна Америка, од Големите Езера.
горноземец | м.
Тој што живее во „горна земја“; планинец, горненец, горјанин. Луѓето што дојдоа беа горноземци.
