граната | ж.
Артилериска муниција полнета со експлозивен материјал. Грмеше од мини и гранати.
гранатира | св. и несв.
Погоди, гаѓа, уништи, уништува со гранати. Го гранатираа градот.
грандиозен | прид.
Што е огромен, величествен. Грандиозна конструкција. Грандиозен план. Грандиозен уметник.
грандоман | м.
Човек што има претерано високо мислење за себеси; мегаломан.
грандоманија | ж.
Манија за преувеличување на самиот себе и сопствената вредност; мегаломанија.
гранит | м.
Исклучително цврст камен, сличен на мермер, што се користи како градежен материјал (за изработување споменици, надгробни плочи, фасади и др.). Патиштата беа поплочени со првокласен гранит.
гранитен | прид.
Што е направен од гранит. Гранитна плоча. Гранитен споменик.
граница 1 | ж.
Линија што разделува држави, области и сл.; меѓа. Државна граница. Општинска граница. Граница меѓу две села. Граница меѓу поседи.
граница 2 | ж.
Вид даб со глуждовито стебло и со желади што висат на долги дршки на гранките; Quercus pedunculata.
граничар | м.
Војник што ја чува државната граница. Граничарите вршеа засилена контрола на граничниот појас.
