грд | прид.
Што е по својот надворешен изглед неубав, непривлечен, непријатен; убав. Грда жена. Грд маж. Грдо куче. Грда куќа.
грдел | м.
Права гредичка на ралото на којашто се држи јаремот.
грди | несв.
Прави нешто да биде грдо, неубаво, непријатно, непривлечно. Брчките го грдат лицето. Тезгите го грдеа плоштадот.
грдомазен | прид.
Што е грд, со грд лик. Тој не беше некое лично ергенче, ами напротив, беше доста грдомазен.
грдотија | ж.
Човек со грд изглед. Жена му беше вистинска грдотија.
греалка | ж.
Електричен апарат што служи за греење.
гребалка | ж.
Направа што служи за гребење.
гребало | ср.
гребаница | ж.
Гребнато место; рана. Детето беше со гребаници по колената.
гребе | несв.
Драска нешто со нокти или со нешто остро. Мачката гребе. Кучето гребеше по вратата.
