достега | св.
Прицврсти, спои нешто до крај, стегајќи. Стега ама не достега.
достигне | св.
Стигне, стаса некого или нешто што се движи. Таа одвај ги достигна другите жени. Кучињата го достигнаа волкот.
достижен | прид.
Што може да се достигне; Достижно место. Достижни работи.
достиска | св.
Стиска до крај. Го достиска целиот лимон.
достлак | м.
Пријателство, љубезност. Нашиот достлак трае многу години.
достоен | прид.
Што има углед, што има достоинство. Достоен човек. Достоен борец.
достои | св.
Стои до определено време, до крај. Достојав на нозете. Достои на тоа место.
достоинствен | прид.
Што има достоинство, што предизвикува почит. Достоинствен човек. Достоинствено однесување.
достоинственик | м.
Лице што е на висока функција, што има висок чин. И татко му и дедо му беа високи достоинственици.
достоинство | ср.
(само едн.) Позитивна особина што се потврдува со високи морални вредности и самопочит. Го чува сопственото достоинство. Тој е човек со високо достоинство.
