забодина | св.

Почне да бодина; Се качи на коњот и забодина накај градот.

заболедува | несв.

Почне да боледува. Заболедува од пред една година.

заболекар | м.

Тој работи како заболекар, поправа заби.

заболен | прид.

Што е болен од нешто. Заболен добиток. Заболени деца.

заболи | св.

Почне да ме (те, го...) боли, ми се појави физичка болка. Му се оптегна жилата на раката и остро го заболе. Го заболе силно главата.

заболување | ср.

Болка. Ги триеше очите до заболување.

заборав | м.

Состојба на губење, на престанување на паметењето, на сеќавањето за некого или за нешто; заборавање. Времето донесува заборав. Тој зачувал од заборавот голем број песни и приказни.

заборавен 1 | прид.

Што е занесен, што е како изгубен. Целиот е заборавен.