забло | м.
Тој што има големи заби. Не сакаше да му викаат забло.
заблуда | ж.
Лажна, погрешна претстава или мислење за нешто или за некого. Се надеваа дека ова е само момент на заблуда. Тој бил жртва на романтичарски заблуди.
заблуден | прид.
Што е паднат во заблуда, што е грешен, измамен. Ни ја изнесуваше биографијата на заблудениот другар. Сите се прогонети, несреќни и заблудени.
заблуди | св.
Доведе некого во заблуда; измами, излаже. Биле заблудени од водните духови. Ќе најдам начин како да го заблудам.
забобол | м.
Болка предизвикана од болен заб. Го мачеше страшен забобол. Забоболот му отчукуваше во ушите и во дамарите.
забоболка | ж.
забоботи | св.
Почне да боботи. Машините силно забоботија.
забогатее (се) | св.
забогати (се) | св.
Стане богат. Ме праша како (се) забогатив. Едни осиромашија, други (се) забогатија.
забоде | св.
Почне да боде; боде_1_2 Тој ги забоде воловите со стапот и ги потера.
