завери се | св.
Се заколне, се зарече, даде завет. Се завери дека еден ден ќе се врати во родното место.
заверка | ж.
Службено заверување, ставање потпис, печат и сл., со што се потврдува исправноста на некој документ; Книшката има свеж печат и уредна заверка со датум од овој месец.
заверува | св.
Почне да верува; поверува;
заверувач | м.
Тој што заверува; Заверувачот ми ги завери сите документи.
завеса | ж.
Покривка за прозорец што служи за заштита од сонце, од туѓи погледи и сл.; перде. Бели завеси. Кратки завеси.
завесла | св.
Почне да весла. Завеслаа спроти текот на реката. Завесла со сета сила.
завет 1 | м.
Место заштитено од ветер, од дожд и сл. Колибата е на завет. Запалив оган на завет. Седна во заветот зад една карпа.
завет 2 | м.
Ветување, заклетва, даден збор дека нешто ќе се изврши. Заветот што си го наметна на себеси беше строг. Не сакаше да го крши заветот.
заветен 1 | прид.
Што е заштитен од ветер, од дожд и сл. Заветно место. Заветни терени.
заветен 2 | прид.
Што е оставен како завет, како аманет. Овие деца се заветна песна на синовите. Тоа го навести во своите визионерски и заветни мисли.
