завиок | м.

завиори | св.

Почне да виори. Ветрот ги завиори знамињата. Тантелите на нејзиното здолниште завиорија како падобран.

завира | несв.

завири | св.

Почне да вири. Очите ѝ завирија од солзи.

зависен | прид.

Што зависи од некого или од нешто; што е потчинет, ограничен; што не е самостоен. Тој се наоѓа во зависна положба. По војната, многу зависни земји добија независност.

зависи | несв.

Се наоѓа под влијание на нешто; е обусловен од нешто. Од твојот одговор зависи нашиот живот. Од тебе зависи успехот.

зависка | св.

Почне да виска. Коњот зависка.

завислив | прид.

Што чувствува завист, што завидува некому; завидлив. Завислив човек.

зависливец | м.

Лице што завидува некому. Повеќето од неговите пријатели беа зависливци.

зависник | м.

Лице што зависи, што не може да се ослободи, да се откаже од нешто. Тој е зависник од алкохолот.