завиден | прид.

Што се истакнува со нешто; што е многу добар, значителен, голем. Завиден успех. Завидни приходи.

завиди | св.

Почувствува завист спрема некого поради успех, среќа, убавина и сл. Понекогаш ми доаѓа да ти завидам. Сте покажале успеси на кои секој може да ви завиди. Му завидоа на заработувачката.

завидлив | прид.

завие 1 | св.

завитка.

завие 2 | св.

Почне да вие; Далеку во планината завија волци. Зави ладен ветер. Во претпладневната тишина завија сирените.

завиен | прид.

глаг. прид. Што е завиткан, замотан со нешто. Тој доаѓаше во кафеаната со завиен врат.

завика | св.

Почне да вика; вика_1_2 Завика овчарот по нас и се стрча надолу. Уште од надворешната врата завика по жена си.