заврне (се) 2 | св.
заврница | ж.
заврска | ж.
(книж.) заплет; разврска.
заврти | св.
Доведе нешто во кружно движење околу неговата оска. Го заврте клучот на вратата. Го заврте воланот за цел круг.
завртка | ж.
Вид клин спирално нарежан, нажлебен, на кој може да се стави навртка;
завртка | св.
сп. вртка 1, заврти 1. Таа завртка со вретеното.
завруќи (се) | св.
завршен 1 | прид.
Што е доведен докрај, што е готов, целосен. Во завршениот дел од шталата мукаа две крави. Со реченицата треба да искажеме завршена мисла.
завршен 2 | прид.
Што е последен, краен, конечен. Завршен испит. Завршна верзија.
завршеток | м.
Краен, завршен дел од нешто; крај. Конфликтот имаше среќен завршеток. Песната завршува со еден од најпотресните завршетоци во македонската поезија.