заглавен | прид.

Што е насловен, воведен, почетен. Под овој заглавен збор ги даваме сите изведени зборови од него. Заглавните букви и иницијалите се цртани со боја.

заглави | св.

Стави, вметне, втера нешто во положба од која тешко може да се извлече. Пушката ја заглави меѓу два камена. Тој ја заглавил секирата во тврдото стебло на дабот.

заглавка | ж.

Клин што се забива во рачка, во дршка на секира, во мотика и сл. При работењето ми испадна заглавката од секирата.

загладни | св.

Почне да чувствува глад, му се пријаде; огладне. Од долгото пешачење сите загладневме.

загладува | св.

Почне да гладува; Храната брзо се потроши и ние пак загладувавме.

загледа | св.

Почне да гледа (во) нешто со некакво внимание, со некаков интерес. Го загледа писмото од сите страни.

заглиби (се) | св.

Пропадне, потоне во глиб, во кал и сл. Тој до коленици се заглибил во тиња и кал. Се заглиби во браздите на нивата.

заглода | св.

Почне да глода; глода Кучето ја заглода коската.