забаса | св.

Залута, заскита. Тој забаса во густата шума.

забат | прид.

забест.

забатали | св.

Запусти, занемари некого или нешто. Тој се затвори дома и ги забатали другарите. Се оддал на шетање и го забаталил школувањето.

забатачи | св.

Заглиби, загази во кал. Коњите забатачија во калливата земја.

забаца се | св.

забаса.

забега | св.

Почне да бега; бега Се отфрли на колена и забега надолу по улицата. Се сврте и пак забега низ ластунките.

забеган | прид.

Што претерал во нешто; Забеган човек.