забел | м.
Шума во која е забрането да се влегува (да се пасе добиток, да се лови и сл.), обележана со забелување на стеблата. Зад потокот имаше дабов забел.
забелее се | св.
Се покаже, се појави со својата белина; белее (се) 3. Косачот го фати каменот што му се забелеа пред косата.
забележи | св.
Запише нешто. Зеде хартија да забележи неколку збора. Записничарот не го забележал целосно моето искажување.
забележителен | прид.
Истакнат, прочуен, познат. Тој е мошне забележителен спортист. Тој е најзабележителен драмски автор кај нас.
забележлив | прид.
Што може да се види, да се забележи. Забележлив одблесок. Забележливо движење.
забелешка | ж.
Дополнување кон нешто што е претходно кажано; коментар, досетка. Малкумина ја слушнаа оваа зајадлива забелешка. Тој не одговори на неговата забелешка. Го проследија говорот со забелешки од своја страна.
забели | св.
Почне да бели нешто; бели_1_2 Девојките ги забелија платната во реката.
забен | прид.
Што се однесува на заб. Забен камен. Забна амбуланта. Забно ткиво.
забер | м.
Карпа, спила. Сонцето ги допира заберите на планината.
забере | св.
Почне да бере; бере Уште не го забрале тутунот.
