испосере | св.

Посере нешто, испогани.

испосече | св.

Исече во голема мера или на повеќе места. Го испосече платното и го фрли.

испосипе | св.

Исипе големо количество, посипе на голема површина. Го испосипа брашното по целата кујна.

испоскубе | св.

Искубе во голема мера. Ја испоскуба сестричката за плетенките.

испосник | м.

Монах што живее на осамено место без допир со надворешниот свет, по строго определен ред; пустиник, аскет. Испосникот беше слаб и блед.

испосништво | и.

Начин на живот на испосник.

испособере | св.

Собере во голема мера, собере сè. Испособравме различни видови печурки.

испосошие | св.

Сошие повеќе нешта, сè. За два дена испосоши сè што му беше потребно за патувањето.