испцуе | св.
Упати некому многу пцости. Го испцу и си замина. Не можеш ништо да сториш освен да ги испцуеш.
исрка | св.
Испразни, изеде нешто со сркање. Колку што сум гладен, цело тенџере ќе исркам. Брзо ја исрка чорбата и побара уште.
ист | прид.
Што не е некој друг; токму тој. По многу години се најдов на истата улица, пред истата куќа. Истиот тој пред еден месец поинаку зборуваше. Истиот миг го грабна писмото и излета низ вратата.
истави | св.
Отстрани, помести нешто да не пречи. Истави ми го ова од пред очи.
истагари се | св.
Се направи важен, се надуе; .
истагува | св.
Истагува таа по него.
истажи | св.
Престане да тажи. Брзо го истажија и го заборавија.
истакнат | прид.
Што се издвојува, што е познат во јавноста по некоја особеност (храброст, дарба и сл.). Истакнати собирачи на народни умотворби. Истакнат научник. Истакнат борец.
истакне | св.
а) Постави нешто на видно место. Распоредот на часови е истакнат на огласната табла. б) Постави нешто понапред или повисоко од нешто друго. Низ целиот град високо ги истакнаа знамињата.
Истанбул | м.
Град во Турција.
