испули (се) | св.
Го испули од глава до петици. Се испули наоколу.
испумпа | св.
Исцрпи со пумпање, истисне определено количество течност. Ја испумпаа водата од поплавената визба.
испупчен | прид.
Што е издаден нанапред. Образите му беа испупчени.
испупчи | св.
Направи нешто да биде поиздадено, да биде понапред од нешто друго, Ги испупчи усните како за плачење.
испуст | м.
Оградена просторија во непосредна близина на штала каде што се пушта добитокот на чист воздух и сонце. Кога е топло времето, добитокот го чуваат во испустите.
испустеник | м.
Тој што е испустен, осамен. Дојде и селскиот испустеник, дедото од најоддалечената куќичка.
испусти | св.
Направи нешто да биде пусто, опустоши. Немирни деца ја испустија градината. Ја испустија земјата.
испуши | св.
Ја испуши последната цигара. Го испуши тутунот што го носеше во ќесето.
испушти | св.
Пушти нешто, престане да држи. Ја испуштив чашата и таа се скрши.
испцовиса | св.
За животни ‒ пцовиса во голем број, сите до едно. Добитокот испцовиса од глад.
