истекува | несв.
истели | св.
За крава ‒ роди теле; отели. Кравата истели здраво, машко теле.
истенка | св.
Испушти звуци на стенкање. Човекот истенка од болка.
истенчен | прид.
истенчи (се) | св.
истепа | св.
Силно, многу натепа некого. Се собраа тројца и го истепаа.
истера | св.
Избрка некого од некаде. Го истераа од училиште.
истерувач | м.
Тој што истерува, што се занимава со истерување. Истерувач на духови. Истерувач на неканети гости.
истетерави се | св.
Излезе однекаде со тетеравење. Од грмушките се истетерави пијаниот.
истетовира | св.
Го истетовираа за два часа.
