истера | св.
Избрка некого од некаде. Го истераа од училиште.
истерувач | м.
Тој што истерува, што се занимава со истерување. Истерувач на духови. Истерувач на неканети гости.
истетерави се | св.
Излезе однекаде со тетеравење. Од грмушките се истетерави пијаниот.
истетовира | св.
Го истетовираа за два часа.
истече | св.
Излезе од некаде со течење, се излее. Го засече местото за да истече лошата крв. Истече млекото.
истимари | св.
Заврши со тимарење. Добро го истимари коњот и го однесе на пазар.
истине | св.
Се олади, стане ладен. Јадењето истина. Кафето истина.
истиска | св.
Сосема изгмечи нешто. Ја истиска цигарата во пепелникот.
истисне | св.
Со туркање или со притисок отстрани нешто или принуди некого да си оди. Ги истиснаа од родните огништа.
истиши | св.
Испушти воздух од нешто надуено, напумпано. Го истиши балонот.
