истрча | св.
Помине определено растојание со трчање. Истрча пет километри без да застане.
истум | прил.
истумба | св.
Преврти нешто наопаку. Го истумба столот и самиот падна со него.
истумбури (се) | св.
истуреност | ж.
Состојба на тоа што е истурено на напред. Истуреноста на балконите изгледа преубаво.
истури | св.
Излее, исипе течност од некаде. Одеднаш рипна од столот и ја истури чашата.
истурка | св.
Со туркање помести или отстрани некого, нешто. Ме истуркаа од редот. Ја истуркаа колата од гаража.
истурчи | св.
Потурчи повеќемина. Цели села истурчија.
истутка | св.
Со туткање направи нешто да биде нерамно, згмечено, собрано. Го истутка здолништето.
истуфка се | св.
Се изжали, испушти извици на туфкање; (се). Се истуфка зашто ја заборави чантата.
