кукали се | несв.
Се ведне, се подгрбавува. Стрина ми се кукалеше ничкосана.
кукалка | ж.
куќарина | ж.
Данок за куќа. Плати куќарина.
кукачка 1 | ж.
кукачка 2 | ж.
Лен или сено сложено на купче.
куќен | прид.
Што се однесува на куќа, што е дел од куќа. Куќна врата. Куќен праг. Куќни садови.
кукест | прид.
Што има облик на кука. Кукест крст.
куќи | несв.
Обезбедува, снабдува што е потребно за живеење во куќата. Не се родил куќа да куќи. Куќи беден живот.
кукла | ж.
а) Фигура (обично женска) на човек што служи како детска играчка. Куклата спие. Девојчињата си играат со кукли. б) Фигура на човек или само на труп што служи за излагање облека или како кројачки модел. Во излогот стои женска кукла.
куклар | м.
Тој што прави, што продава кукли.
