кумита | м.
кумица | ж.
кумов | прид.
Што му припаѓа на кумот. Кумовиот подарок беше најубав. Сега јас ќе го играм кумовото оро.
кумрија | ж.
кумство | ср.
Кумовски однос меѓу кумот и семејството на кое кумувал при крштавање и венчавање. Кумството е света работа за христијаните.
кумува | несв.
Учествува на венчавка или крштевање како кум. Тој ќе кумува на нашата свадба.
кумулативен | прид.
Што се однесува на кумулација. Кумулативна енергија. Кумулативен процес.
кумулација | ж.
Трупање, натрупување;
кумче | ср.
Дете што го крстил кумот. Кумот го погледна своето кумче. Многу убаво име му избра на твоето кумче.
куна | ж.
Мала граблива ѕверка со витко тело, кратки нозе и со скапоцено крзно; Mustella foina. Крзното на куната е многу барано на пазарот.
