лоткар | м.
Лице што управува со лотка. На крмата седеше лоткар. Лоткарот мавташе со веслото.
лото | ср.
Игра на среќа со извлекување броеви.
лотос | м.
Водно растение со големи бели цветови, што расте во водите на топлите краишта; Nymphaea lotus.
лотосов | прид.
Што припаѓа, што се однесува на лотос. Лотосов цвет.
лоцира | св. и несв.
Смести, сместува нешто на определено место, определи, определува место на нешто.
лочка | несв.
Силно стиска, гмечи. Ги земаше листовите еден по еден и ги лочкаше со прстите.
лочка | ж.
Течност разлеана по површината на нешто; локва Лочка крв.
лоџа | ж.
Полуотворен трем; галерија со лакови. Панорамата од зад сводовите на балконската лоџа беше уште поубава.
лош | прид.
а) Што не е добар (во морална смисла), зол, злобен; добар. Лош човек. Лоши соседи. Лош карактер. б) Што е опасен, свиреп, крволочен. Лоши кучиња. Лоша ѕверка.
лоши се | несв.
Има чувство на тегоба. Му се лоши од патот. Му се лошеше од тешката реа.
