луња | ж.
Големо невреме, силен студен ветар со дожд или снег; бура. Беснееше луња со ветар и дожд. Снежна луња.
луњав | прид.
Што има луња (за време); бурен.
луњен | прид.
луп! | изв.
Означување тап звук при удар или паѓање.
лупа | несв.
лупа | ж.
Стакло преку кое предметите се гледаат зголемени.
лупеница | ж.
лупешка | ж.
Надворешна обвивка, кора на плод, семе, јајце и др. Лупешки од лубеници.
лупи | несв.
Одвои, симне кора од плод, од овошје, зеленчук итн. Лупи јаболко. Лупи компири. Лупеше црвени јајца.
лупинг | м.
Во воздухопловството ‒ акробатска фигура што ја изведува пилотот правејќи со авионот затворена кружна линија при вертикален лет.
