лупа | несв.
лупа | ж.
Стакло преку кое предметите се гледаат зголемени.
лупеница | ж.
лупешка | ж.
Надворешна обвивка, кора на плод, семе, јајце и др. Лупешки од лубеници.
лупи | несв.
Одвои, симне кора од плод, од овошје, зеленчук итн. Лупи јаболко. Лупи компири. Лупеше црвени јајца.
лупинг | м.
Во воздухопловството ‒ акробатска фигура што ја изведува пилотот правејќи со авионот затворена кружна линија при вертикален лет.
лупка | несв.
Удира, тропа по малку. Лупка со играчката по подот.
лупне | св.
Лусака | ж.
Главен град на Замбија.
лусне | св.
Во клетва ‒ да се случи некому нешто лошо. Да луснеш. Нека луснат тие лошотии.
