мрчка | несв.

мрџгали | несв.

Валка, прави да биде нешто валкано, нечисто.

мрша | ж.

Тело на умрено животно, умрено животно; мртво тело воопшто. Орли се собраа на мршата. Касапот ги закачи закланите мрши за да го покаже убавото месо.

мршав | прид.

Неисхранет, слаб. Мршав човек. Мршава снага. И се тресеа мршавите раменици. Болеста ја правеше сè помршава. Мршав добиток.

мршојад | м.

мршојаден | прид.

Што се храни со мрши. Мршојаден ѕвер.

мршојадец | м.

(зоол.) Голема птица грабливка што се храни со мрши. Vulturidae. Орли мршојадци.

мршоли | несв.

мршти се | несв.

Прави да биде набрано (лице, чело, веѓи), обично во незадоволство, лутење и сл.; мурти се. Го мршти челото. Неговото лице се мрштеше.

му | зам.

Кратка форма за индиректен објект од личните заменки тој, он; се употребува сама или со долгата форма - нему му; него. Му рече. Нему му ја остави куќата.