магистрален | прид.
Што се однесува на магистрала. Магистрален пат.
магистранд | м.
Тој што се подготвува за магистер.
магистрат | м.
(истор.) Во стариот Рим ‒ лице што има висока државна служба.
магистратура | ж.
Степен на образование; магистер.
магистрира | св.
Заврши постдипломски студии, добие степен магистер.
магичар | м.
Лице што се занимава со магија.
магичен | прид.
Што има својства и дејство на магија. Магичен предмет.
магла | ж.
Згусната водена пареа што се создава ниско во атмосферата и ја намалува видливоста. Од густата магла не можеше да си го најде патот за дома.
маглив | прид.
Обвиен, исполнет со магла. Маглив ден.
магличав | прид.
Што е обвиен со слаба магла; замаглен. Врвовите од планината беа магличави.
