навали 1 | св.
Настрани, наведне на една страна. Го навали коритото да го истури.
навали 2 | св.
Запали оган, стави дрва и сл. на оган. Навали оган. Навали го огнот да не угасне. Ја навалил фурната. Навалила котел за перење.
навалица | ж.
Голема толпа луѓе, турканица, мешаница. Навалица од патници. Од навалица не се влегува.
наваличе | ср.
Вид шумско растение, папратка; Aspidium filix.
навалка | св.
Извалка малку, на некое место. Ја навалка книгата. Го навалка килимот со чевлите.
наваму | прил.
Во просторот – во правецот на лицето што зборува, кон него, кон неговата страна, кон неговата средина. Дојди наваму. Белки болеста нема да се прошири наваму.
навапса | св.
Вапса многу, големо количество. Навапса предено за цела година да плете.
навари | св.
(само 3 л.) Набабри при варењето (за грав, ориз и др.).
наваса | св.
навакса.
навев | м.
Тоа што го донесува ветрот (снег, дожд и др.). Снежни навеви. Навеви од дожд ја поплавија терасата.
