нагласка | ж.

Нагласување, истакнување, давање важност, давање предност на нешто. Авторот посебна нагласка стави на проблемот на сиромаштијата. Во песната доминира емоционална нагласка. Главната нагласка е ставена на ветувањето дека мртвите ќе воскреснат.

нагледа | св.

Погледне дали е во ред, се погрижи за некого, за нешто. Нагледај ги децата што прават.

нагледен | прид.

Очевиден, јасен, разбирлив. Нагледна шема. Нагледен пример.

нагледувач | м.

Тој што нагледува.

наглоти | св.

Влезе прав, нечистотија (во очите), нараси. Ветриштата ни ги наглотија очите.

наглув | прид.

Што не слуша добро, што недослушува.

наглувне | св.

Стане наглув.

нагмечи | св.

Притисне, потисне малку. Ногата му ја нагмечил.

нагнете | св.

Нагмечи, настиска, напика, преисполни. Го нагнете кошот со тутун. Го нагнете куферот со сè и сешто. Вагоните беа нагнетени со патници.

нагнива | несв.