нагледувач | м.
Тој што нагледува.
наглоти | св.
Влезе прав, нечистотија (во очите), нараси. Ветриштата ни ги наглотија очите.
наглув | прид.
Што не слуша добро, што недослушува.
наглувне | св.
Стане наглув.
нагмечи | св.
Притисне, потисне малку. Ногата му ја нагмечил.
нагнете | св.
Нагмечи, настиска, напика, преисполни. Го нагнете кошот со тутун. Го нагнете куферот со сè и сешто. Вагоните беа нагнетени со патници.
нагнива | несв.
нагние | св.
Стане малку, делумно гнил, почне да гние. Горниците се јадат кога ќе нагнијат.
нагниен | прид.
Што почнал да гние, што е делумно гнил. Нагниено јаболко.
нагнои | св.
Стави, фрли гној на нива, на обработливо земјиште, наѓубри со гној. Ја нагноивме добро нивата. Овците лежеа на нивата, добро ја нагноиле.
