нешто 2 | ср.
Некаков предмет. Од вагонот ѝ подадоа нешто, таа го прифати и после сфати дека нештото било дете. Извади нешто од палтото, а кога чкрапна нештото, разбраа дека било револвер. Човекот е мерило за сите нешта. Чекаше да замолчат за да им ги соопшти службените нешта. Продава ситни нешта и од тоа живее. Изобилството ги обезвреднува нештата дури и кога се убави. Ги оставаше нештата да се развиваат по својот природен тек. Се обиде нештата да ги сврти во своја полза.
нешто 3 | прил.
Некако, на некој начин, поради нешто. Нешто никако не можам да разберам што сака да каже со тоа. Да не сум ти нешто слуга така да ми зборуваш. Нешто си ми блед? Како да беше нешто налутен. Да не нешто мајка ѝ не ја пушта?
ни 1 | чест.
За нагласување и за засилување на негирањето: а) При двојна негација. Не рече ни збор, само стана и си замина. Не остави ни една ронка надеж дека ќе се врати. Нема ни благодарам. б) Во елидирани реченици со нагласено одрекување. Ова е нашиот став, ни збор повеќе. Останавме досега, ни минута понатаму.
ни 2 | зам.
Кратка форма за индиректен предмет од ние; се употребува сама или заедно со долгата форма – нам ни. Многу ретко ни се јавува. Ни даде пари да купиме. Нам не ни рече ништо. Нам ни се роднини.
ни- | претс.
Претставка, префикс за образување зборови за изразување негација, за засилено целосно одрекување. Ниеден, никаде, никако, никаков, никогаш, никако, никој, николку, ништо.
нив | зам.
Долга форма за директен предмет и општа форма од тие, они; кога не е со предлог, обично оди со кратката форма – нив ги. Ги имаше нив за најдобри другари. Ги видов нив добро расположени. И нив ги викнале. Во нив не верува. До нив седна. Се грижи за нив. Кај нив живее. Влезе по нив. Излезе со нив.
нива | ж.
Определена земјишна површина што се обработува со орање, сеење, садење; ораница. Нашата нива е помала од вашата. Нивата ја посеале. Нивите ги садат со тутун. По нивјето паднала слана.
нивелација | ж.
Резултат од нивелирање.
нивелира | св. и несв.
Определи, определува разлика меѓу висински точки на Земјината површина.
нивен | зам. прид.
Што им припаѓа ним или што се однесува на нив, на тие за кои станува збор. Оваа куќа е нивна. Нивното богатство е големо. Нивниот успех сите ги изненади. Нивните напори не беа мали.
