Ниш | м.
Град во Србија.
ниша 1 | ж.
Помала или поголема вдлабнатина во ѕид за ставање разни предмети, скулптури, вази и др. или дел од мебел, кревет, мијалник и сл.
ниша 2 | несв.
Движи нешто наваму-натаму, на една, на друга страна. Ветрот ги ниша гранките. Слуша и ниша со глава, потврдува.
нишадор | м.
Кристална материја со солено-горчлив вкус, се употребува во медицината и во техниката; амониумов хлорид.
нишалка | ж.
Префрлена ортома на гранка, приспособена со седало за нишање, обично за Ѓурѓовден.
нишало | ср.
(физ.) Тело одбиено од цврста точка, кое може да се ниша под влијание на гравитацијата.
нишан | м.
Белег, знак. Имаше некаков чуден нишан на раката.
нишани | несв.
Бара цел, насочува оружје со помошта на нишан кон целта. Нишанеше долго и нерешително го одлагаше пукањето.
нишанлија | и.
Што има некаков нишан, белег на себе.
нишанџија | м.
Во артилеријата – тој што нишани.
